نام بهار که به میان میاید، ناخودآگاه به یاد شکوفه های تازه بر شاخه های درختان میفتم و صدای خنده کودکان هنگام گرفتن عیدی از بزرگتر ها در گوشم پخش میشود. ترکیب چمن های دوباره سبز شده و درختان بیدار و رستاخیر طبیعت که شادی را در قلب همه تماشاگران این مناظر جاری میکند ، افسوس ! در این میان خنده ملتمان در غم از دست رفتگانمان در طی سیل که  جغرافیای زیادی از کشورمان را در هم نوردید، محو شد. در میان تکاپوی ملت عزیزمان برای مهار سیل و جبران خسارت های وارد شده ، باشد که مسئولان دولتمان ، مسئولانه و دوش به دوش مردم حرکت کنند. به تمام ملت ایران و به خصوص خانواده از دست رفتگان در سیل ، تسلیت میگویم. بیایید از هر فرصتی برای کمک به خسارت دیدگان استفاده کنیم ... محبت خود را از هم دریغ نکنید :)